Ang Climate Walk bilang Epiko ng Pag-asa't Hustisya
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Paano
nga ba isinusulat ang isang epiko? Karaniwan itong isinusulat na
patula, kumbaga'y isang mahabang nobela sa paraang patula.
Nariyan
ang Epiko ni Gilgamesh, na sinasabing siyang pinakamatandang nasulat na
epiko na buhay pa hanggang ngayon. Nariyan din ang Iliad at Odyssey ng
Griyegong si Homer. Sa ating bansa, nariyan ang Biag ti Lam-Ang mula sa
Ilokos, ang Darangan mula sa Lanao, ang Hinilawod sa Panay, ang Ulilam
sa Kalinga, ang Ibong Adarna, ang Ibalon mula sa Kabikulan, ang Tuwaang
ng Bagobo, ang Jikiri ng mga Tausug, ang Dagoy ng Palawan, ang Hudhud ng
Ifugao, at marami pang iba. Naisulat, kung di man nagpalipat-lipat sa
bibig ng salinlahi, ang mga ito sa paraang patula, o panitikan. Mga
epiko ito ng kabayanihan na binibigkas o kaya naman ay inaawit.
Batay
sa pag-aaral ng ating kasaysayan, isang uri ng panitikan ang epiko.
Kadalasang tinatalakay nito o ikinukwento ang mga kabayanihan at
pakikipagtunggali ng isang tao o mga tao laban sa kanilang kaaway na sa
kasalukuyan ay halos hindi mapaniwalaan dahil may mga tagpong
makababalaghan at hindi kapani-paniwala. Hindi kapani-paniwala sa
panahong ito ng kompyuter at agham, ngunit sa kanilang panahon, o
panahon ng ating mga ninuno, marahil ito'y kapani-paniwala. May ilang
pag-aaral ding nagsasabing batay sa mga totoong tao ang mga epiko.
Tulad
din ng kwento ng kabayanihan sa panahong ito, ang mga makabagong epiko,
na hindi natin basta mapaniwalaan, ngunit nagagawa pala.
Tulad
ng naganap na Climate Walk na isang paglalakad mula Kilometer Zero
(Luneta sa Maynila) hanggang sa Ground Zero (Tacloban na matinding
sinalanta ng bagyong Yolanda). Noong una'y maraming nagsasabing hindi
ito magagawa, ngunit sa aming sama-samang pagkilos, nagawa namin ang
sinasabi nila noong imposible.
Ang Climate Walk ay isang epiko. Epiko ng pag-asa. Epiko ng hustisya.
Kasama
ang mga bagong kakilala, may adhikaing mabuti para sa kapwa, handang
magsakripisyo, handang maglakad ng kilo-kilometro para ipamulat sa
nakararaming tao ang panawagang "Climate Justice Now!"
Hindi
ba't kaysarap makasama ang mga taong may mabuting pananaw at mabuting
pagtanaw sa kinakaharap ng daigdig? Hindi ba't kaysarap makasama ang mga
taong handang ibigay ang kanilang panahon para sa kagalingan ng
kanilang kapwa? Hindi ba't kaysarap makasama ang mga taong may dakilang
hangarin? Hindi ba't kaysarap nilang makasama dahil positibo silang
mag-isip? Ang kanila ngang prinsipyo, imbes na "Kaya ngunit mahirap" ay
"Mahirap ngunit kaya!"
Makabagong
epiko ang Climate Walk. Iba't ibang tao, iba't ibang pinanggalingan,
iba't ibang kaisipan, ngunit nagkakaisa sa panawagang "Climate Justice
Now!" Oo, nagkakaisa sa kabila ng pagkakaiba. Na tila ba pag-uulit ng
sinabi ng bayaning si Gat Emilio Jacinto sa kanyang mahabang akdang
Liwanag at Dilim. Ani Jacinto, "Iisa ang pagkatao ng lahat!"
Ano
ba ang pakay ng Climate Walk? Hindi lang ito simpleng makarating ng
Tacloban. Ito'y isang pag-aalay. Inaalay ang panahon, ang talino, ang
mismong sarili para sa isang marangal na adhikain. Hindi ito simpleng
masaya kasi naglakad, dahil ang paglalakad mula Luneta hanggang Tacloban
ay isa lamang anyo ng pagkilos. Ang mas mahalaga'y ang mithiin nito
para sa kapwa, para sa pamayanan, para sa bayan, para sa sangkatauhan.
Nagsimula
ang Climate Walk sa Luneta noong Oktubre 2, na idineklara ng United
Nations na International Day for Non-violence. Ito rin ang kaarawan ni
Mahatma Gandhi, isa sa mga bayani ng India at nagpasimula ng pagkilos na
walang dahas o non-violence. Kaarawan ko rin iyon.
Ang
Climate Walk ay panawagan at pagkilos para sa pagkakaisa upang tugunan
ang isang malala na at lalo pang lumalalang suliranin o krisis, at ito
ang nagbabagong klima. Panawagan ito ng pagkakaisa, di lang ng isang
organisasyon, di lang sa isang organisasyon, kundi ng iba't ibang
samahan anuman ang paniniwala, kulay ng balat, pulitika. Dapat magkaisa
ang taumbayan sa pami-pamilya, sa bara-barangya, iba't ibang lungsod at
bayan, at iba't ibang bansa sa daigdig. Panawagan ito sa lahat na
kumilos na at pag-isipang mabuti ang dapat gawin sa papatinding epekto
ng nagbabagong klima. Ang lahat ay dapat kumilos.
Kabayanihan.
Nagsimula ang Climate Walk sa simbolo ng dalawang bayani. Sa Kilometer
Zero kung saan naroon ang rebulto ng pambansang bayaning si Jose Rizal,
at Oktubre 2, na kaarawan ni Mahatma Gandhi ng India na nagpasimula ng
active non-violence, na siyang ginawang petsa ng deklarasyon ng Oktubre 2
bilang International Day for Non-Violence. Ayon nga kay Commissioner
Naderev Saño ng Climate Change Commission, paggising niya sa umaga ay
nakikita niya ang kanyang mga kasama bilang bayani, lalo na sa mga
sakripisyo at panahong kanilang inilaan para sa Climate Walk. Tulad ng
bayaning si Baltog sa epikong Ibalon na tumalo sa mga halimaw, ginapi
rin ng mga nasa Climate Walk ang anumang alalahanin upang marating ang
layunin.
Katatagan.
Sa kabila ng mga paltos at pagod na katawan, nagpatuloy pa rin ang mga
nagsisama sa Climate Walk. Hindi nalimutang magdala ng tubig bawat isa
sa paglalakad, at pag-inom tuwina ng bitamina. Sa epikong Ibong Adarna,
kailangang pigain ni Don Juan ng kalamansi ang kanyang sugat upang hindi
makatulog at maging bato tulad ng kanyang dalawang kapatid. Ang
katatagan ng mga nasa Climate Walk ay hindi mapasusubalian, sa kabila ng
mga paltos sa paa, at sakit ng katawan. Nakagagawa sila ng paraan upang
malutas ang mga iyon.
Pagtutulungan.
Bawat isa ay tulung-tulong sa anumang maaaring gawin, lalo na sa
panahon ng pagpapahinga. Sa paglalakad naman ay tinitiyak na bawat isa'y
nakasasabay sa lakad at walang nahuhuli, at kung may mahuli man ay
tiyaking may kasama ito o ka-buddy upang anuman ang mangyari ay alam ng
mga kasama. Makagagawa agad ng paraan kung may mga kinaharap na
problema. Tulad ng pamumuno ni Aliguyon sa epikong Hudhud, ang
pagtutulungan sa Climate Walk ay tunay na nagpagaan sa anumang hirap na
nararanasan. Patunay lamang na ang nagkakaisang pagkilos ay may
kapupuntahan kaysa kanya-kanyang pagkilos.
Palakaibigan.
Kahit bago pa lamang magkakakilala ay naging malapit na sa isa't isa
dahil sa araw-araw na pagsasama. Kahit marahil ang mga naitatagong
lihim, lalo na sa pag-ibig, ay unti-unting nabubunyag, at minsan ay
napag-uusapan. Salu-salo sa pagkain, kasama sa litratuhan, sabay-sabay
na umaawit, kwentuhan, tawanan.
Pagkamalikhain.
Anuman ay nagagawan ng paraan, tulad na lamang ng pagpapatuyo ng
labahin, nakagagawa ng mga sinampay sa mga lugar na walang sampayan. Si
Lam-ang sa na nanligaw kay Ines Kannoyan ay kayang magpabagsak at
magtayo ng bahay sa pamamagitan ng tilaok ng kanyang manok at tahol ng
kanyang aso.
Awitan.
Di lamang ang climate walk song na "Tayo Tayo" ang inaawit, kundi nang
minsang magkantahan sa videoke sa barko ay may kaugnayan pa rin sa
paglalakad ang inawit. Pambungad ngang inawit ng isang kasama ang "Walk
On" sa barko papuntang Allen.
Maraming
karanasang hindi malilimutan, ang mga halakhak, kwentuhan, at nagkaroon
din minsan ng iyakan at samaan ng loob, ngunit naayos din naman dahil
napag-usapan. Mayroon namang debate hinggil sa iba't ibang isyu na
napag-uusapan lamang ngunit nagkakaunawaan naman.
May
mga muntikang disgrasya rin. Ang isa ay nang mag-overtake ang isang
10-wheeler closed van sa isang bus, at nawalan iyon ng preno, at ang isa
ay nang bumagsak ang isang motorsiklong may sakay na mag-iina.
Ang
tuwinang pag-awit ng Climate Walk song na "Tayo Tayo" ay isa sa
nakapagpapagaan sa paglalakbay at nagsilbing tulay sa iba pang
organisasyon at mga estudyanteng nakasalamuha upang magkaunawaan sa
iisang layunin.
Ang
tuwinang pagkukwento ng inspirasyunal na kwento ng batang babae at ng
starfish (kurus-kurus) ay talagang nakapagbibigay sigla sa marami sa
marangal na layuning maging isa at maging kaisa sa panawagang hustisyang
pangklima.
Ang
pamimigay ng climate and disaster resilience tool kit ay malaking
tulong sa mga pamahalaang lungsod at bayan sa pagkilos at pag-alam ng
dapat gawin hinggil sa nagbabagong klima.
Minsan,
may nagsasabing bakit kami naglalakad at may mapapala ba kami diyan?
Hindi namin inilusyon o wala sa aming hinagap na masosolusyunan ang
climate change ng isang mahabang paglalakbay. Ngunit ang bisa ng Climate
Walk ay ang patuloy nitong pagkilos upang makapunta sa iba't ibang
lugar at makisalamuha sa iba't ibang tao, mayaman o mahirap, upang
ihatid at ipaunawa ang panawagang "Climate Justice Now!". Ipinapahayag
ding hindi dapat ipasa sa kabataan ang mga problema dahil sila ang
pag-asa ng bayan. Ang pag-iwas sa problema ay hindi solusyon, lalo na
ang pagpasa lang nito sa iba. Dapat lahat tayo ay kumilos, bata man o
matanda.
Wala
ka bang napapansin sa iyong mga kapaligiran, ayon nga sa awitin ng
grupong Asin nina Lolita. Ngunit nagmamasid lang ba tayo at hindi
kumikilos?
Tugon
ko nga sa isa, hindi totoo na wala kaming napapala. Marami. At ang
sama-samang pagkilos sa iisang layunin ay may magagawa. Hindi ba't
nagsama-samang kumilos ang taumbayan noong Edsa Uno na nagpatalsik sa
isang diktador? Hindi ba't dahil sa sama-samang pagkilos ay nakukuha
natin ang opinyong publiko at nauunawaan nila kung bakit dapat kumilos.
Ang nanonood lamang ay hindi nagwawagi.
Isang
makabagong epiko ang Climate Walk. Si kasamang Joemar ay laging hawak
ang bandila ng Pilipinas at laging nasa unahan ng bulto, minsan ay
nakapaang naglalakad kahit kainitan ng araw. Si Brother Raul at Alan
Silayan ay matagal ding tumangan at nagwagayway ng bandila sa buong
Climate Walk. Winagway din ng mga kasamang babaeng sina Charley at Nitya
ang bandila ng Pilipinas na animo'y nasa Olympics.
Isang
makabagong epiko ang Climate Walk. Hindi mo aakalaing kakayanin ng
marami sa amin na lakarin ng ilang araw ang isang lugar na kaylayo, at
isanlibong kilometro ang inaasahan noong lalakarin. Bakit lalakarin ng
apatnapung araw ang isang lugar na kaylayo na kaya namang marating ng
isang oras sa pamamagitan ng eroplano. Sabi nga ng mga kasama, kung
hindi tayo naglakad, hindi natin makakasalamuha ang iba't ibang tao, na
ngayon ay atin nang mga kaibigan at kaisa sa panawagang climate justice.
Isang
makabagong epiko ang Climate Walk. Ang mga bida ay hindi ang mga
naglakad o yaong tinatawag na Climate Walk core dahil walang nais maging
bida. Ang bida ay ang panawagang Climate Justice Now! Ang bida ay ang
mensahe, hindi ang personahe. Ang bida ay ang taumbayang kumikilos at
patuloy na kumikilos para sa kapakanan ng kanilang kapwa upang mapaliit
ang epekto ng nagbabagong klima sa kanilang mga lugar, at makaagapay sa
nagbabago at nagbabagang panahon. At sa isang epiko, ang bida ay hindi
natatalo. Kaya tiyakin nating ang bida sa epikong ito ng makabagong
panahon ay hindi magagapi. Ika nga, walang rematch sa climate change.
Hindi tayo titigil hangga't hindi nagwawagi.
Isang
makabagong epiko ang Climate Walk. At ang may-akda nito ay ang lahat ng
sumama, sumuporta at nakiisa sa mahabang lakaring ito.
Isang
makabagong epiko ang Climate Walk. Ika nga ni Commissioner Yeb Saño,
hindi lamang Tacloban ang destinasyon nito kundi ang puso't isipan ng
mga tao, di lamang sa ating lugar, kundi sa mga bayan-bayan, at sa iba't
ibang bansa sa daigdig.
Nawa
ang makabagong epikong ito'y basahin, pakinggan, at magsilbing aral sa
mga susunod na henerasyon, lalo na yaong hindi pa ipinapanganak, dahil
hindi natin dapat iwan sa kanila ang isang daigdig na nasisira.
Panahon
na upang ipagpatuloy ang epiko ng makabagong panahon. Para sa
hustisyang pangklima. Para sa patuloy na pagpapahayag ng pag-asa.